Laos

1 mei
Vroeg uit bed, om de hele dag in de bus naar Pakse, Laos te zitten! Om de paar uur stoppen, zitten bij een restaurantje en wachten tot de bus weer vetrok. Toen we bij de grens tussen Cambodja en Laos kwamen, was er een man die de visum formulieren uitdeelde en daarna (voor een kleine vergoeding, uiteraard) alles op de grensovergang zou regelen voor de mensen in de bus die dat wilde. Anders kon je ook zelf je visum halen bij de douane. Ik was lui en liet het doen. Dus vulde de formulieren in, deed er een pasfoto bij, me paspoort en betaalde de meneer $42.
Het was al donker toen we in Pakse aankwamen. Ik vroeg een Franse jongen of hij een tuk tuk naar het stadscentrum wilde delen, dat vond 'ie OK. Ik had al een hotel geboekt, hij niet. Dus we reden naar mijn hotel, maar dat kon de tuk tuk chauffeur niet vinden. En hij sprak ook weinig Engels. Ik had het "Mely 2 Hotel" geboekt, maar dat bleek hetzelfde hotel te zijn als het "Mary hotel 2". Na veel rondvragen en uiteindelijk ook bij dat Mary hotel uitgekomen te zijn, bleek ik daar dus te moeten zijn. De tuk tuk chauffeur vond dat 'ie wel erg lang moest zoeken en besloot dat wij 4x zo veel moesten betalen als we hadden afgesproken. De Franse jongen gaf hem het bedrag dat we hadden afgesproken (dat of niets!) en liep weg en ik ging mijn hotel binnen. Daar vrij weinig gedaan, want ik was best wel moe van de bustrip.

2 mei
Wat door Pakse wandelen. Het is een vrij slaperig stadje waar dus weinig te doen is. Na een tijdje gelopen te hebben, was ik een beetje verdwaalt. Maar dat was geen slecht ding, want ik vond hierdoor een super grote markt waar ik flink wat tijd heb kunnen rondlopen (het was ook overdekt en dus binnen en er was verkoeling van ventilatoren en airco's). Uiteraard mijn weg terug gevonden naar het stadscentrum van Pakse en bij een cafeetje heel wat tijd verdaan met fruit juices en lasagne eten (de lasagne was OK, maar niet zoals thuis). Daarna mijn spullen snel opgehaald, want het begon te onweren en uiteindelijk ook te regenen. Ik was net voor de grote bui bij mijn reiskantoortje waar ik een busticket had gekocht naar Vientiane en vanwaar ik zou worden opgehaald om naar het busstation te worden gebracht.
Ik had de nachtbus (10 uur rijden) van Pakse naar Vientiane. In plaats van stoelen, zijn er bedden in de bus. Een bed is ongeveer 1m breed en 1,5m lang en wordt gedeeld door twee personen. Ik moest mijn bed delen met een Frans meisje. Gelukkig waren we allebei niet zo heel breed, maar het was toch nog "vechten" om ruimte. Bij het voeteneind was een grote plank rechtop, dus ik kon niet echt met mijn benen rechtuit liggen. Hele leuke ervaring om in zo'n soort bus te reizen, maar het maakt het slapen niet echt beter (althans, vind ik van niet). Vrij weinig geslapen en voor de rest maar muziek geluisterd en uit het raam gestaard.

3 mei
Rond 06:00 in Vientiane aangekomen, met de Franse en twee andere reizigers een tuk tuk naar het stadscentrum gedeeld. Wederom was ik degene met een hotel boeking (en de andere niet) en dus reden we naar mijn hostel. Gelukkig mocht ik gelijk de slaapzaal in en dus mijn bedje in! Viel direct in slaap.
's Middags door Vientiane gelopen en richting de Vietnamese ambassade, omdat ik de volgende dag (maandag, als ie open zou zijn) een aanvraag wilde doen. Dus even kijken waar de ambassade was en hoe lang het zou duren om erheen te lopen, zodat ik de volgende ochtend niet al te veel hoefde na te denken (dat vind ik wat moeilijk in de ochtend..). De ambassade was dichtbij de 'Arc de Triomphe' van Vientiane. Echer, deze lijkt niet echt op die in Parijs. Het is gemaakt van cement, dat was gedoneerd door de USA om een startbaan aan te leggen. Deze arc wordt dan ook wel eens de "verticale startbaan"genoemd.
's Avonds heerlijke masala dosa en pakoras bij een Indiaas restaurantje gegeten en weer vroeg gaan slapen.

4 mei
's Ochtends naar de ambassade van Vietnam. Ik had bij mijn hostel een fiets gehuurd (omdat de ambassade op ongeveer een half uur lopen was van het hostel). Eenmaal bij de ambassade, een formulier invullen, pasfoto en paspoort erbij en dringen met andere mensen om het allemaal in te kunnen leveren. Het visum kostte me $70 en ik kon 'm de volgende dag ophalen. Tijdens het wachten heel wat lol gehad met de mensen die ook zaten te wachten tot ze hun formulier konden inleveren. Op zo'n ambassade is het altijd gezellig!
Daarna doorgefietst naar de grootste tempelcomplex van Vientiane. Daar stonden enkele tempels, gouden boeddha's, een liggende 30-40m lange gouden Boeddha, een gouden stupa... alles wat een tempelcomplex nodig heeft! Om dichtbij de stupa te komen, moest je entree betalen. Echter, ik was naar binnen gegaan tegelijkertijd dat er een grote groep Westerse toeristen uitkwam en dus heb ik niet echt betaald... Zo veel was er ook niet te zien, dus heb eigenlijk alleen bij de ingang gestaan en ben na een paar seconde weer naar buiten gegaan. In een tempel was een grote zaal, vol boeken met gouden opdruk en een rood tapijt op de vloer en een gouden Boeddha in de kamer. Mooi.
Terug bij het hostel op me bed gelegen, voor een middagdutje. Buiten was het inmiddels veel te heet en dus onmogelijk om normaal te functioneren. Het is dan wel regenseizoen in Laos, maar het heeft al een tijdje niet geregend en daarom is het blijkbaar zo benauwd en heet de hele dag. 's Avonds was het wel weer OK om naar buiten te gaan en heb ik de lekkerste verste pita brood, falafel en hummus ooit gehad. Heerlijk! Er was een soort dijkje, waar een markt was en daar achter een grote weg waar mensen hard liepen en andere sportieve dingen deden. Daar weer achter lag een rivier en een soort grasveld en strandje. Op het strand was een 'sand sculpture festival' aan de gang. Er waren een stuk of 7 sculpturen van tempels, draken, boeddha's en olifanten.

5 mei
Naar een "museum". Het was eigenlijk meer een tempel met tuin (met gouden Boeddha's) waar een stuk of 5 informatie borden stonden met ongeveer 5 regels informatie elk. Er was een fotoshoot gaande, van een stel dat leek alsof ze spoedig zouden trouwen. Ze waren in traditionele kleding gehuld en de man had zelfs een grote dolk aan zijn riem hangen, maar toch zagen ze er gelukkig uit.
Daarna naar een markt, waar ze echt van alles verkochten. En het was er zeer groot. Daar een tijdje rondgelopen en daarna wat fruit gekocht om terug in het hostel lekker op te eten.
Daarna was het tijd om mijn Vietnamese visum op te halen. Dat kon om 5pm, maar uiteraard kwamen ze pas om 5.20pm met de paspoorten aan sjokken nadat iemand (die daar werkte) ze opgebelt had. Daarna was het dringen om je eigen paspoort te krijgen. Ik stond al ergens vooraan en had me paspoort al redelijk snel. Daarna snel terug gelopen naar het hostel en daar een ticket voor de nachtbus naar Luang Prabang gekocht. De pick-up zou al binnen een half uur komen dus snel mijn spullen bij elkaar zoeken.
Op het busstation aangekomen, bleek dat ik de enige was die een ticket voor de "zit-bus" had gekocht (een bus waar je in een "gewone" busstoel zit), aangezien ik geen zin had weer een te kleine bed met iemand anders te moeten delen. De bus reed echter niet, voor mij alleen. Dus ik moest met de "bed-bus", maar het bleek dat deze bus stoelen had die heel ver achteruit waren geklapt en dus had ik een "bed" voor mezelf. De stoel was een beetje te klein en me benen konden niet rechtuit, het kussen veel te hard, de chauffeur en iemand waren de hele nacht aan het praten en er draaide harde Bollywood muziek. Dus ook in deze nachtbus weinig nachtrust kunnen krijgen.

6 mei
Met een Japanner en een Duits meisje een tuk tuk gedeeld en daarna op zoek gegaan naar het hostel. Ik had dit keer nog niets geboekt, want ik had een beetje impulsief de vorige nacht besloten de nachtbus te nemen. We werden in het stadscentrum gedropt en zijn toen een kant opgelopen, bleek uiteindelijk de verkeerde kant. Er waren alleen hotels te vinden (met kamers, geen slaapzalen) en duur ook. Terug gelopen en de andere kant op, daar uiteindelijk (na een uur rondlopen in totaal) een hostel gevonden. Echter, we konden pas na 11:30 inchecken en het was nog maar iets van 08:00. Dus dat was wel jammer, aangezien we allemaal moe waren en wilde slapen! Een paar uur in de Joma bakerij gezeten. Een wraps met een chicken ceasar salade. Deze keten zit in Cambodja, Laos en Vietnam. Het heeft Europese prijzen, maar het voedsel is er zo goed!
Eindelijk konden we inchecken, maar helaas was het erg warm, stond de zon op onze kamer en deed de airco het alleen tussen 21:00 en 11:00.. Dus warm.. zelfs van stil liggen op bed brak het zweet me uit. Maargoed, ik was moe en wilde even een tukkie doen! Daarna met het Duitse meisje (ook een fervente fan va Joma) weer naar Joma, voor nog meer lekkernij. Deze keer cheesecake en ijs. Heerlijk!
's Avonds met een groepje meiden naar de nightmarket. Er waren veel souveniers, eten en kleding te koop.

7 mei
Vanaf het guesthouse vertrekt er twee keer per dag een mini van naar watervallen 30 km van Luang Prabang. De rit er naar toe was vol bochten en de chauffeur draaide harde dance muziek, wat een grappige sfeer gaf.
Eenmaal bij de waterval kregen we een aangename verrassing! Het bleek een soort trap van watervallen te zijn, met grote treden, waardoor je er kon zwemmen. Het water was helderblauw en super koud! In het water zwommen visjes die af en toe aan iemands voeten gingen knabbelen. Het was dus een hele mooie plek om af te koelen. In het water gedoken... De eerste keer in tijden dat ik kippenvel had van de kou!
Naast de watervallen was ook nog een opvang voor maanberen. Er waren een stuk of 7 beren, allemaal zagen ze er gezond uit en hun leefomgeving zag er ook prima uit, met genoeg speeltjes en plekken om te chillen. Het waren net mensen. De bananen waren verstopt in een gat in een houten obstakel, waar de beer zijn poot in stook om de bananen op te pakken. Hij reet de banaan open, sloktte de vrucht naar binnen en likte zijn poot af. Schattig.
Eenmaal terug in Luang Prabang, gingen de Duitse, een Zwitserse en ik naar een tempel op een heuvel, omdat vanaf daar een mooi zicht was op de zonsondergang. We waren er een beetje te vroeg en toen het bijna zo ver was, hadden we er eigenlijk helemaal geen zin meer in... ook omdat we al een tijdje over Joma aan het praten waren en de Zwitserse er nog nooit geweest was. Dus we zijn voor de echt ondergang naar beneden gegaan en bij Joma gaan zitten. Daarna naar de avondmarkt, om lekker te struinen en daarna een fruit shake te halen.

8 mei
Erg weinig gedaan. We waren allemaal nog erg moe. Waarschijnlijk doordat we alle drie de afgelopen tijd zo veel in (nacht)bussen hadden gezeten en vooral ook door de drukkende warmte. Aan het einde van de middag, zijn we door Luang Prabang gaan lopen. Er was zelfs nog een kleine expositite van foto's van monniken en mediteren. Langs de Mekong rivier (ja, al weer die Mekong rivier! Die stroomt ook overal..) weer terug naar het stadscentrum. Weer naar een bakerij, maar deze keer geen Joma, maar een andere. Daar hadden ze nog wat liggen van de vorige dag, en dus was het 50% korting.
Toen we terug waren bij het hostel, was het echt niet meer te houden. Zo drukkend warm! Maar, toen begon het opeens te onweren en daarna te regenen! Wat is dat toch lekker (soms.. vooral als je in Azië bent). Het koelde gelijk een stuk af en er kwam een lekkere wind die het nog wat extra afkoelde.
's Avonds was het weer droog en konden we dus uit eten en daarna weer over de nachtmarkt. Er was een jongen die kokospoffertjes maakte, ze waren nog een beetje rauw van binnen en dat gaf het een extra crème-achtige kokos smaak. Daarna een noedel soepje, de mijne was met vis, maar helaas was het meer graat dan vis... Uiteraard ook weer een fruit shake gehaald (zo gezond bezig na de hele dag cake en taartjes eten). Ook 's nachts toen we al lang in bed lagen was het weer flink aan het onweren en regenen, zo lekker.

9 mei
Onze laatste dag in Luang Prabang. We hebben erg weinig gedaan. Zijn weer bij Joma gaan zitten en hebben pizza's, chilli en taartjes besteld. Ook moesten we alle drie onze volgende dagen wat plannen, vliegtickets zoeken en kopen, visums en boten uitzoeken. En bij Joma hadden ze lekkere stoelen, wifi en airco... oh, en lekker eten.
Uiteraard 's avonds weer naar de nachtmarkt, er was een buffet. Je kon voor 1,50 je bord vullen met 30 verschillende dingen. De Duitse en Zwitserse wilde nog souveniers kopen en uiteraard zijn we terug gegaan voor de kokospoffertjes en een laatste fruit shake.