Laatste week in Borneo

27 maart
Rond 16:30 aangekomen in Kota Kinabalu (KK), aan de oostkust van Maleisisch Borneo. Het ligt direct aan de zee. Ik had nog geen guesthouse geboekt, want ik heb nergens wifi in Brunei. Uiteraard stonden er enkele in mijn bijbel en koos ik de goedkoopste. Bij de receptie waren ze wel aardig en vriendelijk, maar het guesthouse zelf bleek een beetje shitty en smerig enzo. Ik had dan wel de hele slaapzaal voor mezelf, dus kon elk uur op een ander bed gaan liggen.'s Avonds eventjes door KK lopen, ook hier een waterfront dat uitkijkt over de zee en enkele nabij gelegen eilanden, over de avondmarkt waar veel stinkende durian wordt verkocht en zeevruchten op stokjes van de barbecue.

28 maart
Een Sarawak Laksa voor ontbijt; een kom mie, met stukjes kip en garnalen en taugé en grote repen ei en dit alles in een lichte spicey soep. Uiteraard werd het met stokjes gegeten, maar dat kan ik gelukkig. Daarna gelijk op zoek gegaan naar een ander guesthouse. Ik kwam uit bij een klein hosteltje, gerund door een hele lieve Chinese familie. In de slaapzaal stond een stapelbed en een tweepersoonbed. Uiteraard ging ik voor dat tweepersoonsbed!
Met een mini busje naar Tajung Aru, een plaatsje dichtbij KK waar een mooi strand scheen te zijn. Vooral langs de kust gelopen, met mijn voeten in het water. Het water was gloeiend heet op sommige plekken en ook het zand (voora het witte zand) was gloeiend heet! Voelde als lopen over brandende kolen.
Terug bij het guesthouse was er nu ook een Maleisische jongen. Hij woonde op 1,5 uur rijden van KK, maar het was al avond en hij had besloten een nachtje in KK te blijven.. als een soort kleine vakantie. Met hem ben ik gaan eten bij de KFC (nog nooit van me leven bij een KFC gegeten). Voor Maleisiërs is dit overigens een soort luxe en traktatie, vertelde hij me. Omdat dit voor hen natuurlijk wat anders is dat de nasi goreng en nasi lemak (beide gerechten met als hoofd ingrediënt rijst).

29 maart
Zondag. Dus er was een zondagmarkt. En wel op de straat aan het guesthouse. En de markt begon om 06:00 al. Het kraampje direct onder mijn raam verkocht trommels, en de meneer vond het nodig zijn waren te bespelen om zo meer klanten te trekken. Aan de overkant van dit kraampje verkocht iemand CD's, en ook hij vond het nodig enkele van zijn waren keihard over de gehele markt te laten klinken met behulp van zijn oversized speakers.
De markt bleek groot te zijn, ik heb er zo'n 2-3 uur over heen gelopen. Ze verkochten weer van alles; van kleding en eten tot flora en fauna (geen cavia's dit keer). Na de markt even naar het waterfront om een fruithapje te nuttigen en uit te kijken over de zee.
Aangezien ik mijn slippers ooit in Thailand ben kwijtgeraakt, had ik dus wel weer es behoefte aan nieuwe. Een paar winkelcentra afgegaan, want uiteraard heeft KK ook een stuk of 8 à 9 winkelcentra. Slippers uiteindelijk bij een mini marktje gekocht.
Ik wilde naar het waterfront om de zonsondergang te bekijken. Eenmaal daar, bleek ik al ietsje te laat (ik ging eerst drinken kopen, en dat duurde iets langer dan gepland) en toen begon het ook nog eens te spatten. Ik zag dat direct alle locals collectief opstapten en wilde schuilen voor de regen. En ook al waren het nog maar een paar spatjes, vond ik dat ik het voorbeeld van de locals maar moest volgen, omdat die wel beter zouden weten wat er zou volgen. Inderdaad begon het later wat harder te regenen.

30 maart
Vandaag weer naar het strand van Tajung Aru, om in zee te zwemmen (drijven eigenlijk) en wat op het strand te liggen. Bij terugkomst in KK bleek ik nog best verbrand te zijn! Au!

31 maart
De eilandengroep die vanuit KK te zien is, is het Tunku Abdul Rahman National Park. De eilandengroep bestaat uit vijf eiland, en ik besloot naar het Manukan eiland te gaan omdat dit een goede plek zou zijn om te snorkelen. . Het eiland was ook niet al te groot en zou niet te druk zijn. Het bleek inderdaad allemaal waar; weinig drukte en kon er goed snorkelen. Vanaf KK zijn er vele veerponden/speedboten te nemen naar één of meerdere eilanden. Je kunt ook een dagtocht naar alle vijf de eilanden regelen, waarbij dan ook een barbecue-dinner bij inbegrepen zit.
Op een gegeven moment zwom ik met een school vissen mee. Zij waren van het koraal aan het eten, zwommen weer snel verder en begonnen toen weer verderop te eten van het koraal. Ik hoorde een raar geluid, bleek dat ik de vissen gewoon kon horen knagen en eten van het koraal! Het leken net cavia's!
Nog even een half uurtje in de zon, om op te drogen en daarna met de boot terug naar het vaste land, naar KK.
Ik bleek nu nog meer verbrand (rug en benen) en het deed pijn! 's Nachts dan ook niet zo goed kunnen slapen, helaas.

1 april
Omdat ik zo verbrand was van de afgelopen twee dagen, vandaag een rustdag. Alles deed pijn en ik kon ook niet zo heel goed lopen, want au. Wat kleren weggebracht om te laten wassen (in een echte wasmachine, en niet door mijzelf met wat zeep onder de douche zoals ik altijd doe) en wat gegeten... maar verder vooral rustig aan. Aan het einde van de mdidag wel weer even naar het waterfront om de zonsondergang mee te pakken. Die was deze keer wel extra spectaculair. Geen woorden om dit verschijnsel met enig respect te kunnen beschrijven.

2 april
Vrij weinig gedaan, omdat ik nog steeds last had van verbranden door de zon. Dus heel veel op bed gelegen en geslapen. Ook buik- en hoofdpijn erbij.

3 april
Weer weinig gedaan. Het was iets van 40 graden buiten en benauwd... dus buiten zijn was niet fijn. Gelukkig heb ik een laptopje mee, met series en films. Dus vandaag weer lekker lui. Aan het einde van de middag naar Waterfront om te genieten van de zonsondergang en daarna getrakteerd op een live band die van alles zong en zelfs een jongen die breakdance ging doen. Naar een grote avondmarkt, waar veel eettentjes waren. Daar een bord mee goreng met zeevruchten gegeten. De Maleisische jongen die een paar dagen terug in de slaapzaal sliep, was er vanavond weer. Dus weer even met hem gekletst.

4 april
Bij het guesthouse gezeten, serie gekeken en wat met de Chinese familie (de eigenaars) gekletst. Want rond 1400 naar de airport shuttle bus. Vandaag vlieg ik naar Bali! Ik was er wel ietsje te vroeg, dus moest lang wachten in een vliegveld waar eigenlijk helemaal niks is. Er zijn ongeveer 6 winkeltjes, waarvan 1 dicht en 2 meer kraampjes. Er waren wel heel veel blanke mensen in het vliegtuig naar Bali, blijkbaar gaan dat soort mensen graag naar een tropisch eiland?